کد مطلب:231259 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:317

نماز اول وقت
در یكی از مجالس مناظرات حضرت ثامن الحجج علیه السلام، عمران صابی - كه از مادیگرایان بود - حضور یافت و در نزد مأمون درباره ی توحید، با امام هشتم علیه السلام به بحث پرداخت. هر سؤالی كه مطرح می كرد، امام علیه السلام با استدلال محكم جواب او را می فرمود. بحث و مناظره به اوج خود رسیده و كاملا داغ شده بود كه وقت ظهر فرارسید.

امام رضا علیه السلام به مأمون فرمود: «الصلاة قد حضرت»: وقت نماز فرارسید».

عمران صابی گفت: یا سیدی! لا تقطع علی مسألتی فقد رق قلبی: سرورم (دنباله ی بحث و بررسی و پاسخ به) سؤال مرا قطع مكنید، كه احساس می كنم دلم نرم شده و آماده پذیرش حقیقت است.

اما امام رضا علیه السلام تحت تأثیر احساسات عمران صابی قرار نگرفته و نماز اول وقت را فدای بحث و بررسی نكرده فرمودند:

«نصلی و نعود».

نماز را می گزاریم و باز می گردیم.



[ صفحه 59]



امام علیه السلام با همراهان نماز گزاردند و پس از نماز به مجلس بازگشته و به بحث ادامه دادند. [1] .

در بیان دیگری امام رضا علیه السلام از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت می كنند:

«شیطان پیوسته از مؤمن خائف و هراسان است؛ مادام كه او نمازهای پنجگانه ی خود را به موقع و با رعایت لوازم آن انجام دهد. پس هرگاه آنها را تباه كند، شیطان بر وی غالب می شود و او را وارد گناهان بزرگ می كند». [2] .

بسیار شایسته است، دوستان و منتظران امام عصر علیه السلام از روش اولیای الاهی الهام گرفته نسبت به اقامه ی نماز، بهتر عمل كنیم.


[1] عيون اخبارالرضا عليه السلام، ج 1، ص 172.

[2] وسايل الشيعه، ج 3، ص 81.