کد مطلب:231259
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:317
نماز اول وقت
در یكی از مجالس مناظرات حضرت ثامن الحجج علیه السلام، عمران صابی - كه از مادیگرایان بود - حضور یافت و در نزد مأمون درباره ی توحید، با امام هشتم علیه السلام به بحث پرداخت. هر سؤالی كه مطرح می كرد، امام علیه السلام با استدلال محكم جواب او را می فرمود. بحث و مناظره به اوج خود رسیده و كاملا داغ شده بود كه وقت ظهر فرارسید.
امام رضا علیه السلام به مأمون فرمود: «الصلاة قد حضرت»: وقت نماز فرارسید».
عمران صابی گفت: یا سیدی! لا تقطع علی مسألتی فقد رق قلبی: سرورم (دنباله ی بحث و بررسی و پاسخ به) سؤال مرا قطع مكنید، كه احساس می كنم دلم نرم شده و آماده پذیرش حقیقت است.
اما امام رضا علیه السلام تحت تأثیر احساسات عمران صابی قرار نگرفته و نماز اول وقت را فدای بحث و بررسی نكرده فرمودند:
«نصلی و نعود».
نماز را می گزاریم و باز می گردیم.
[ صفحه 59]
امام علیه السلام با همراهان نماز گزاردند و پس از نماز به مجلس بازگشته و به بحث ادامه دادند. [1] .
در بیان دیگری امام رضا علیه السلام از پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت می كنند:
«شیطان پیوسته از مؤمن خائف و هراسان است؛ مادام كه او نمازهای پنجگانه ی خود را به موقع و با رعایت لوازم آن انجام دهد. پس هرگاه آنها را تباه كند، شیطان بر وی غالب می شود و او را وارد گناهان بزرگ می كند». [2] .
بسیار شایسته است، دوستان و منتظران امام عصر علیه السلام از روش اولیای الاهی الهام گرفته نسبت به اقامه ی نماز، بهتر عمل كنیم.
[1] عيون اخبارالرضا عليه السلام، ج 1، ص 172.
[2] وسايل الشيعه، ج 3، ص 81.